Als het gesprek klopt, maar de beweging uitblijft

Waarom sommige sessies wél goed voelen, maar niets veranderen

Je herkent het vast wel, de gesprekken liepen goed, de deelnemers knikten, vatten samen en herkenden patronen. Misschien ontstond er zelfs emotie. Het voelde alsof je ergens kwam. Maar een week later blijkt er weinig te zijn veranderd. De inzichten bleken fragiel. Het gedrag is hetzelfde. De energie zakt weer terug naar het oude patroon. Dat is mega frustrerend en heel teleurstellend, want het liep toch goed in de sessie.

Verandering vraagt om diepgang

Als trainer of coach ga je dan twijfelen. Had ik dieper moeten vragen? Moest ik meer confronteren? Was mijn interventie niet krachtig genoeg? Maar vaak zit het niet in de aanpak. Het zit in het vertrekpunt. Als je werkt vanuit gedrag, bovenin de ijsberg van McClelland, mis je wat mensen werkelijk beweegt. En dan blijft de verandering hangen in het hoofd. Mentale verandering beklijft niet vanzelf, omdat het te makkelijk alleen cognitief blijft. De deelnemers ‘snappen’ het wel, maar voelen het niet. En wat je niet voelt, neem je niet mee. Dan blijft het bij inzicht, maar zonder eigenaarschap.

Wat mensen niet voelen, nemen ze niet mee

Verandering die beklijft, vraagt om meer dan begrijpen. Het vraagt om herkenning op een dieper niveau. Om iets dat raakt, iets dat triggert. Want dát is het moment waarop iemand zegt: “Dit ben ik.” En pas dan komt er beweging, niet omdat een coach, trainer of andere deelnemer iets zegt, maar omdat iemand het zelf ervaart. Het is precies dat verschil tussen een inzicht dat blijft hangen in het hoofd, of een ervaring die zich vastzet in het lijf.

Gedrag is zichtbaar, motivatie is dat niet

De bekende ijsberg van McClelland maakt het duidelijk, gedrag is slechts het topje. Wat mensen drijft, wat ze nodig hebben, waar ze op blokkeren, dat zit daaronder. En zolang interventie blijft hangen aan de oppervlakte, krijg je:

• Inzichten die gedeeld worden, maar niet landen
• Nieuwe afspraken die verdampen onder druk
• Gedrag dat tijdelijk verandert, maar snel terugvalt

Zonder verbinding met die diepere laag, blijft het ‘leuk’, maar niet duurzaam.

Ook in teams blijft het vaak oppervlakkig

In teamcoaching zie je hetzelfde patroon. Een inspirerende dag, goede gesprekken, openheid. Maar zodra de werkdruk stijgt, vallen teams terug. Het ‘vertrouwen’ was er alleen zolang het veilig voelde. Er is geen nieuwe basis ontstaan. Lencioni’s teampiramide laat zien waarom: zonder vertrouwen ontstaat er geen echt commitment. En vertrouwen bouw je niet met werkvormen of rollen, maar door jezelf en elkaar écht te begrijpen. Drijfveren dus, geen types

BUTTONS brengt de onderlaag in beweging

Met BUTTONS werk je precies dáár: onder de oppervlakte. Geen labels, geen hokjes, geen scores. Wel directe inzichten in drijfveren, spanningen, energiegevers en blokkades. Zichtbaar gemaakt in een intuïtief profiel. En vertaald naar sessies die niet alleen raken, maar activeren. Want alleen als mensen zichzelf herkennen in het inzicht, nemen ze verantwoordelijkheid voor de verandering.

Meer ontdekken?